O sztukach wszelakich - teatr faktu
teatr faktu, określenie nurtu reportażowo-dokumentalnego we współczesnym teatrze i dramaturgii.
teatr faktu, określenie nurtu reportażowo-dokumentalnego we współczesnym teatrze i dramaturgii. Teatr faktu powstał z faktomontażu, widowiska dokumentalnego opartego na materiałach dokumentalnych, zdjęciach, filmach, doniesieniach prasowych, fragmentach utworów literackich lub scen symbolicznych. Twórcami faktomontażu byli: W. Meyerhold realizując spektakl-wiec Jutrznia 1920 oraz Erwin Piscator i F. Gasbarra (Pomimo wszystko 1923, Czerwona rewia 1924), w Polsce W. Wandurski, który zrealizował m.in. Giełdę światową 1923 na Łódzkiej Scenie Robotniczej. Teatr faktu charakteryzuje się staranniejszym od faktomontażu artystycznym opracowaniem widowiska. Po wojnie teatr faktu był popularny w latach 60. na scenach amatorskich a następnie teatrów zawodowych wystawiających, m.in. Widowisko o Rudolfie Hoessie, wrogu ludzkości A. Jareckiego 1960 (STS), Namiestnik R. Hochhutha, reż. K. Dejmka 1966 (Teatr Narodowy), Rozmowy z katem wg K. Moczarskiego, reż. A. Wajdy 1977 (Teatr Powszechny), Zdążyć przed Panem Bogiem wg H. Krall, reż. K. Dejmka 1980 (Teatr Popularny), Cesarz wg R. Kapuścińskiego 1983 (Teatr Adekwatny). Teatr faktu prezentowany jest także w telewizji; zob. też: agitka, N.N. Jewreinow, Teatr 13 Rzędów, montaż.
